Mieszkania chronione stanowią alternatywę wobec azylowego modelu leczenia, pozwalają jednocześnie zapewnić ciągłość opieki psychiatrycznej, wykraczającej poza samą hospitalizację. Przybierają one różne formy, bazują na odmiennych sposobach rozumienia choroby, możliwości chorego oraz założeniach przyjmowanych względem celu udzielanej opieki. Zazwyczaj analizy ich funkcjonowania ogniskują się na aspektach technicznych, pozostawiając poza centrum zainteresowania refleksje dotyczące wpływu struktury psychicznej kandydatów, procesów grupowych, dynamiki procesów przeniesieniowo-przeciwprzeniesieniowych i odtwarzających się doświadczeń uczestników. Niniejszy artykuł jest opisem pracy mieszkania chronionego prowadzonego w ramach Centrum Zdrowia Psychicznego i adresowanego do pacjentów o psychotycznym stanie umysłu. W okresie od listopada 2019 roku do sierpnia 2022 roku autor pełnił tam funkcję koordynatora mieszkania, odpowiadając za organizację pracy i kwalifikację uczestników. Przedstawiony materiał ma na celu ukazanie możliwości wykorzystania mieszkania chronionego jako skutecznego narzędzia terapeutycznego mogącego poszerzać wgląd uczestników w motywy podejmowanych decyzji i podnosić gotowość ponoszenia ich konsekwencji. Starano się przy tym zwrócić uwagę na szereg czynników i mechanizmów psychologicznych wpływających na przebieg pobytu i dynamikę relacji mieszkańców oraz kadry.