Artykuł skupia się na zagrożeniach zawodowych psychoterapeutów, omawiając zarówno nagłe sytuacje krytyczne, jak i długoterminowe skutki związane z wykonywaniem zawodu. Temat ten jest mało eksplorowany w literaturze fachowej, szczególnie w języku polskim. Celem artykułu jest omówienie najczęstszych zagrożeń, z którymi mogą się spotkać terapeuci, takich jak: samobójstwo klienta, samobójstwo terapeuty, stalking, przemoc ze strony klienta, relacje seksualne z klientami oraz chroniczne obciążenie zawodowe. Na początku omówiono sytuacje bezpośrednio wpływające na życie zawodowe i osobiste terapeuty. Przykładowo samobójstwo klienta wywołuje silne emocje, takie jak wstyd, poczucie winy i żal, a stalking może prowadzić do fizycznych i emocjonalnych konsekwencji. Przemoc ze strony klientów stanowi realne ryzyko i może zmuszać do podejmowania działań prewencyjnych. Bardzo trudnym i wymagającym uwagi tematem jest potencjalne nawiązanie relacji seksualnych z obecnym klientem. W dalszej części autor koncentruje się na długoterminowych skutkach pracy terapeutycznej, określonych mianem „Wielkiej Czwórki”: wypaleniu zawodowym, zmęczeniu współczuciem, wtórnym stresie traumatycznym oraz traumatyzacji zastępczej. Każde z tych zjawisk charakteryzuje się specyficznymi objawami, wszystkie wpływają na funkcjonowanie terapeuty zarówno w pracy, jak i poza nią. Dodatkowo podkreślono problem samotności, która może wynikać z natury pracy terapeutycznej. Asymetria relacji, w której potrzeby klienta mają pierwszeństwo, może prowadzić do poczucia izolacji. W artykule wskazano na potrzebę dalszych badań i dyskusji nad przedstawionymi zagadnieniami.