Celem artykułu jest rozważenie, czy psychoterapia małżeństwa lub pary może być użyteczną metodą wspomagającą leczenie biologiczne, co wydaje się kwestią do tej pory pomijaną w piśmiennictwie specjalistycznym i badaniach. Poddano analizie trwający 21 miesięcy proces terapii małżeńskiej prowadzonej przez parę psychoterapeutów. Sesje trwały półtorej godziny i przez większą część terapii odbywały się raz na dwa tygodnie. Wyniki przeprowadzonej terapii są obiecujące. Zmniejszyła się ilości nawrotów choroby i liczba hospitalizacji. Przez ostatnie cztery lata przed rozpoczęciem psychoterapii pacjentka doświadczała rzutów psychozy jeden do dwóch razy w roku i wiązało się to zawsze z wielomiesięcznymi. hospitalizacjami. Przez dwa lata trwania terapii oraz rok od jej zakończenia pacjentka nie doświadczyła nawrotu ostrej fazy psychotycznej i nie była hospitalizowana. Dodatkowo nastąpiła poprawa jakości związku. Wydaje się, że terapia małżeństw i par może stawać się ważnym elementem leczenia pacjentów zmagających się z psychozami. Według wiedzy autorów jest to metoda rzadko proponowana pacjentom instytucji psychiatrycznych.