Jednym z elementów decydujących o tym, że człowiek będzie podejmował starania o zmianę swojego zachowania jest przekonanie o takiej właśnie możliwości oraz posiadaniu odpowiednich zasobów aby tego dokonać. Artykuł prezentuje możliwości zastosowania terapii poznawczo – behawioralnej w pracy resocjalizacyjnej z nieletnimi niedostosowanymi społecznie przebywającymi w instytucji opiekuńczo – wychowawczej o charakterze otwartym, która to właśnie w takie umiejętności wyposaża uczestniczących w niej pacjentów. U podstaw stosowania założeń teorii poznawczo – behawioralnej leżą najnowsze wyniki badań dotyczących uwarunkowań przestępczości, które jej zasadnicze źródło lokują w sposobie myślenia jednostki niedostosowanej społecznie, który naturalnie wynika z wcześniejszych doświadczeń, jak również uwarunkowań sytuacyjnych. Terapia poznawczo – behawioralna identyfikuje dominujące przekonania u pacjentów, wskazując im jaki mają związek z ich emocjami oraz zachowaniem. Jest to szczególnie ważne w przypadku pracy z osobami naruszającymi normy społeczno – prawne, nabycie przez nich umiejętności kontroli własnych reakcji emocjonalnych jest kluczem do trwałej zmiany w ich funkcjonowaniu. Ponadto pacjent dość szybko odczuwa zmiany w swoim zachowaniu, otrzymując pozytywne informacja zwrotne z otoczenia co podtrzymuje jego motywację do dalszej pracy nad sobą.