PL EN
ARTICLE
Znaczenie diagnozy dla tożsamości pacjenta. Cz. 1: Między rozpoznaniem a zapoznaniem
 
Więcej
Ukryj
1
Insytut Psychologii, Uniwersytet Jagielloński
 
 
Data nadesłania: 04-05-2015
 
 
Data ostatniej rewizji: 13-07-2015
 
 
Data akceptacji: 16-07-2015
 
 
Data publikacji: 21-09-2015
 
 
Autor do korespondencji
Krzysztof Dyga   

Insytut Psychologii, Uniwersytet Jagielloński, ul. Ingardena 6, 30-060 Kraków, Polska
 
 
Psychoter 2015;174(3):73-86
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
W niniejszym artykule Autorzy poddają refleksji różne znaczenia i drogi rozpoznania w psychiatrii, czyli sposoby, na jakie diagnoza psychiatryczna może wpływać na szeroko rozumianą tożsamość pacjenta. Rozpatrywane są zarówno perspektywy diagnozującego, jak i diagnozowanego. W przypadku pacjenta brany jest pod uwagę wpływ diagnozy zarówno na jego tożsamość osobistą (zinternalizowanie tożsamości pacjenta, zrównanie tożsamości ze zdiagnozowaną chorobą, zubożenie obrazu siebie poprzez zmedykalizowany język opisu własnych doświadczeń, ale i, umożliwione dzięki diagnozie, zintegrowanie rozproszonej i niespójnej wiedzy o sobie), jak i społeczną (tzw. tożsamości podiagnostyczne, będące wyrazem różnorodnego stosunku wobec otzymanego rozpoznania). Przy okazji omawiania tożsamości podiagnostycznych pojawia się pojęcie wglądu, jako swoistego pośrednika pomiędzy dotychczasową tożsamością a tożsamością zyskaną za pośrednictwem diagnozy. Sama kategoria wglądu zostaje poddana problematyzacji, podobnie jak kategoria obiektywności oraz stanowisko biologistyczne. Ważne miejsce w artykule zajmują rozważania na temat języka psychiatrii, tak tradycyjnej, jak i alternatywnej, w użyciu zarówno klinicystów, jak i pacjentów oraz ich rodzin.
eISSN:2391-5862
ISSN:0239-4170
Journals System - logo
Scroll to top