Cel:
Autorki opisują zjawisko „piersiującego ojca”, które zaobserwowały w rodzinach małych dzieci, których rodzice zgłaszają do Ośrodka z powodu wystąpienia komplikacji w przyjmowaniu pokarmów. Komplikacje te to między innymi: pokarmowy refluks, dystrofia, dysfagia funkcjonalna, objadanie. Zjawisko „piersiującego” ojca to postawa ojca polegająca na próbach przejmowania roli matki w procesie karmienia dziecka oraz jaskrawe próby zagarnięcia macierzyńskiej strefy w opiece nad niemowlęciem przy rezygnacji ze strefy ojcowskiej.

Metoda:
Autorki przedstawione zjawisko opisały na podstawie analizy dokumentacji: wywiady zgłoszeniowe, historia terapii, zapis sesji. Swoje refleksje opierają również na rozważaniach teoretycznych wywodzących się z psychoanalizy.

Wyniki:
W wyniku prześledzenia i przeanalizowania wywiadów z rodzicami małych dzieci dotyczących przyjmowania pokarmu autorki zaobserwowały fenomen piersiującego ojca.

Wnioski:
Piersiujący ojciec może wpłynąć na trudności jedzenia u dzieci. Jego rola często jest zapośredniczona przez przeżycia matki jako głównej karmicielki dziecka. Mimo zmiany w społecznym obrazie roli ojca wydaje się istotne zachowanie zróżnicowania w rolach matki i ojca w pierwszym okresie życia dziecka.