Metoda 3i (intensywna, indywidualna i interaktywna) została opracowana i wcielona w życie w 2004 roku we Francji przez Catherine de La Presle w celu leczenia jej autystycznego wnuka. Podstawowe jej założenia wywodzą się z metody opcji Barry'ego Neila i Samarii Kaufmanów. Jest terapią przez zabawę, realizowaną w domu dziecka przy udziale dużej liczby woluntariuszy, którzy zapewniają dziecku codzienne klika godzin indywidualnych terapeutycznych relacji. Przez autorkę i jej współpracowników metoda określana jest jako edukacyjna, zawiera jednak w sobie szereg elementów skłaniających do zaklasyfikowania jej w obszarze psychoterapii dziecka. Należy do nich uwypuklenie podstawowego znaczenia zabawy i podejścia niskointruzywnego, koncentracja na interakcji i dialogu zachowań, a także zapewnienie dziecku dobrego i długotrwałego objęcia psychicznego. Poprzez tworzenie relacji oraz rozbudzanie potrzeby komunikacji z innymi dokonuje się rozwój samoświadomości i kompetencji umysłowych dziecka. Metoda 3i zostałą właczona do asortymentu środków terapii stosowanych w Maltańskim Centrum Pomocy Niepełnosprawnym Dzieciom i ich Rodzinom w Krakowie. Celem doniesienia jest prezentacja zasad metody i jej specyfiki ze szczególnym uwzględnieniem aspektów psychoterapeutycznych, wzbogacona krótką ilustracją kazuistyczną.