ARTICLE
Terapeuta, pacjentka i milczenie. Zjawisko milczenia z perspektywy psychoanalitycznej
			
	
 
Więcej
Ukryj
	
	
									
				1
				Oddział Dzienny Leczenia Zaburzeń Nerwicowych i Zaburzeń Behawioralnych Zakładu Psychoterapii
Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie
				 
			 
										
				
				
		
		 
			
			
			
			 
			Data nadesłania: 07-06-2017
			 
		 		
		
			
			 
			Data ostatniej rewizji: 14-09-2017
			 
		 		
		
		
			
			 
			Data akceptacji: 20-10-2017
			 
		 		
		
		
			
			 
			Data publikacji: 24-01-2018
			 
		 			
		 
	
							
					    		
    			 
    			
    				    					Autor do korespondencji
    					    				    				
    					Janusz  Galli   
    					Oddział Dzienny Leczenia Zaburzeń Nerwicowych i Zaburzeń Behawioralnych Zakładu Psychoterapii
Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie, jozefa sarego 3/13, 31-055 kraków, Polska
    				
 
    			
				 
    			 
    		 		
			
							 
		
	 
		
 
 
Psychoter 2017;183(4):17-28
 
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Zjawisko milczenia w trakcie sesji terapeutycznej jest częstym fenomenem obserwowanym przez psychoterapeutów.
Przyczyny milczenia mogą być umiejscowione w różnych żródłach. Teoria psychoanalityczna stara się je opisać, oraz wyjaśnić.
Różne nurty psychoanalityczne proponują zróżnicowane koncepcje powstawania ciszy na sesjach psychoterapeutycznych.
W artykule przytaczane są poglądy takich szkół jak klasyczna freudowskiej psychoanaliza, psychologia ego, szkoła kleinowska, 
psychologia self, oraz szkoła bionowska. Szczególnie poglądy wywodzące się ze szkoły bionowskiej, zdaniem autora umożliwiają
jasne i czytelne odczytanie przekazu zawartego w milczeniu pacjenta na sesji. Autor przedstawianą pracę ilustruje prezentacją kliniczną
przypadku pracy z pacjentką milczącą na sesji terapeutycznej.