Cel:
Celem analizy jest określenie zmian w zakresie form regulacji emocji, jakie dokonują się w trakcie psychoterapii Gestalt. Osoby z zaburzeniami nerwicowymi/lękowymi często stosują w obliczu negatywnych emocji strategie ucieczkowe, działania kompulsywne lub próbują odwrócić swoją uwagę od problemu, zatem określenie skuteczności oddziaływań terapeutycznych, które mają zmodyfikować wzorce regulacji emocji, jest istotne.

Metoda:
Uczestnikami badania było 21 osób z grup terapeutycznych różnych ośrodków oraz taka sama liczba osób z grupy kontrolnej. Do określenia sposobów reagowania wykorzystane zostały Skalę Kontroli Emocji (CECS) Watson i Greera, Skalę Ekspresji Gniewu (SEG) Ogińskiej-Bulik i Juczyńskiego oraz autorski Kwestionariusz Adekwatności Regulacji Emocji (KARE), pozwalający na analizę zarówno strategii stosowanych jak i spostrzeganych jako optymalne. Członkowie grup terapeutycznych badani byli dwukrotnie: na początku terapii oraz trzy miesiące później.

Wyniki:
Zarówno na początku, jak i po trzech miesiącach terapii porównania między grupami terapeutyczną oraz kontrolną ujawniły niewiele różnic w zakresie stosowanych strategii regulacji emocji oraz reakcji postrzeganych jako najlepsze w danej sytuacji. W grupie terapeutycznej odnotowano zgodne z hipotezami zmiany w obrębie strategii stosowanych.

Wnioski:
Wyniki wskazują, że po trzech miesiącach terapii nastąpiły zmiany w obrębie niektórych strategii regulacji emocji, zgodne z założeniami Gestalt, ale nie miała miejsca znacząca modyfikacja przekonań o najbardziej skutecznych sposobach reagowania. Potwierdza to doraźną skuteczność terapii w zakresie regulacji emocji.