Cel pracy:
Celem artykułu jest przedstawienie korzyści płynących z włączenia śmiechoterapii do psychoterapii grupowej.

Metoda:
Śmiechoterapia, składająca się z różnych starannie przygotowanych zadań związanych z humorem, została eksperymentalnie włączona do terapii grupowej.Pacjenci i śmiechoterapeutka byli obserwowani zza lustra weneckiego przez doświadczonych psychoterapeutów i psychiatrę. Ocena eksperymentu opiera się na opiniach pajentów, obserwatorów i śmiechoterapeutki.

Wyniki:
Pacjenci, z wyjątkiem jednej osoby, wzięli aktywny udział w śmiechoterapii. Pacjenci byli entuzjastycznie nastawieni do tego typu terapii i wyrazili chęć do uczestniczenia w kolejnej śmiechoterapii. śmiechoterapia dostarczyła pacjentom podwójnego wyzwolenia, od ich problemów i od typowej terapii. Dała im szansę na powrót do dzieciństwa, wywołując poczucie beztroski i spontaniczność. Śmiechoterapia wzmocniła również integrację wewnątrz grupy . Pomogła też paranoicznym pacjentom, którzy doświadczyli ambiwalencji poprzez śmiechoterapię, odblokować połączenie świadomego przeżywania z dobrymi doświadczeniami, wcześniej wypartymi.

Wnioski:
Śmiechoterapia może być wartościową częścią terapii grupowej. Przyszłe badania mogą zająć się efektami włączenia elementów śmiechoterapii w różne części terapii grupowej.