PL EN
ARTICLE
Co dzieje się w relacji superwizyjnej?
 
Więcej
Ukryj
1
Instytut Psychologii, Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie
 
 
Data nadesłania: 23-11-2018
 
 
Data akceptacji: 08-12-2018
 
 
Data publikacji: 29-12-2018
 
 
Autor do korespondencji
Irena Jelonkiewicz   

Instytut Psychologii Wydział Stosowanych Nauk Społecznych Akademia Pedagogiki Specjalnej Warszawa
 
 
Psychoter 2018;187(4):69-80
 
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Celem artykułu było określenie specyfiki relacji powstającej w superwizji psychoterapii. Dokonano przeglądu piśmiennictwa z lat 1983–2015 dotyczącego zagadnień relacji superwizyjnej. Wskazano różne sposoby rozumienia tego terminu. Scharakteryzowano typowe zadania i funkcje oraz role pełnione przez superwizora, do opisu których wykorzystano matrycę superwizyjną Watkinsa (1997) oraz trójkąt superwizyjny Newton (2012). Role nauczyciela, eksperta, terapeuty, kolegi przyjmowane przez superwizora są zależne od etapu procesu superwizyjnego. Omówiono znaczenie w kształtowaniu relacji superwizyjnej zjawisk takich jak: sojusz roboczy, proces równoległy, przeciwprzeniesienie oraz samoujawnianie superwizora. Sojusz roboczy może wzmacniać relację superwizyjną. Proces równoległy w superwizji, jak również przeciwprzeniesienie występujące u superwizora, wynika z podobieństwa procesu psychoterapii i superwizji. Ważne jest określenie zakresu zachowań samoujawniających superwizora: częstsze odsłanianie siebie przez superwizora wzmacnia więź z superwizantem. Przedstawiono również kilka podstawowych kategorii etycznych, które powinny być przestrzegane w trakcie superwizji. Relacja superwizyjna jest obecnie postrzegana jako kluczowy i prawdopodobnie bardzo korzystny czynnik decydujący m.in. o efektywności procesu superwizyjnego.
eISSN:2391-5862
ISSN:0239-4170
Journals System - logo
Scroll to top