Cel pracy:
Streszczenie Autorzy wyrażają pogląd, że w rozważaniach o psychoterapii podstawą powinien być jej etyczny wymiar. Źródłem tego, ich zdaniem , są oczekiwania pacjenta i zobowiązania terapeuty pojawiające się w relacji terapeutycznej, zawiązującej się między nimi i pociągającej za sobą konsekwencje etyczne. W tej relacji ujawnia się i kształtuje etyka psychoterapii, na którą wpływ mają etyczne zasady obu uczestników terapii. Autorzy proponują odnosić się do paradygmatu medycznego i etyki medycznej w rozstrzygnięciach etycznych w zakresie psychoterapii, gdyż jest ona metodą i sposobem leczenia. W artykule przedstawiono również implikacje etyczne, wynikające z realnego bądź nominalnego traktowania chorób i zaburzeń psychicznych, w tym w powiązaniu z psychoterapią. Wskazano także na wpływ specyficznej pozycji uczestników relacji terapeutycznej w psychoterapii (status pacjenta jako leczonego i leczącego się zarazem oraz swoiste doświadczanie ciężaru terapii i obciążenie terapeuty) na wagę etyki w tej relacji. Autorzy odnoszą się również do zagadnienia autonomii pacjenta w psychoterapii i rozpatrują powiązany z nią problem świadomej zgody pacjenta na psychoterapię oraz kwestię paternalizmu medycznego w psychoterapii. W artykule zwrócono uwagę na problem lojalności terapeuty wobec pacjenta, wykluczającej hipotetyczną jego neutralność, a także na możliwe ograniczenia dialogu terapeutycznego wyznaczane światopoglądami i zasadami etycznymi psychoterapeuty i pacjenta. Autorzy uważają, że z uwagi na relacyjny charakter etyki problemy etyczne psychoterapeuty w relacji z każdym pacjentem i w każdej chwili terapii są inne. Analogicznie dotyczy to również problemów etycznych pacjenta, choć w artykule spoglądają na etykę psychoterapii z perspektywy psychoterapeuty.

Metoda:
jw.

Wyniki:
jw

Wnioski:
jw